یک استکان حرف

یک استکان حرف

نوشته های یک در حال پیشرفت
یک استکان حرف

یک استکان حرف

نوشته های یک در حال پیشرفت

شعرِ تو

پرده پنجره را باد درید
                  عشق را با تو ندید
                                 عشق را بی تو ندید
من تورا نور،خدا،عشق
                  من تورا بی تو نخواهم
                                 من تورا همین که باید
                                          من تورا با تو که شاید
من تورا نه آن که شاید
                 من تورا نه آن که باید
                                       من تورا بی تو نخواهم
من تورا
        عشق ، عشق، عشق
                          من تورا با عشق نخواهم
                                     من تورا بی نیاز،با نیاز، پرنیاز
   من تورا با تو نخواهم
                  من تورا تا آخر عشق
                                 من تورا تا آخر عمر
من تورا تا آن سپیده
                نه نمیخواهم
                       نه نمیخواهم
                               نه نمیخواهم
تو، من، تلخ، برف
          همگی یک واژه اند
                     همگی یک جمله اند
که سرآغاز کلام
           که همه متن یه شعر
                        که همه عشق و یه دل
که چرا با تو نبودن
            من تورا بی تو نخواهم
من تورا بی عشق
                 بی حرف
                       بی چشم
من تورا یک نفس خواب
                من تورا یک دل بی تاب
من تورا تا که بدانم
                  عشق چیست
                           من که آن را که بخواهم
                                          من که آن را که نخواهم
                        بی عشق ، با عشق
تا که باید تا که شاید تا که فردا
                                بی تو سودا
                                      بی تو ناله بی تو درد
           بی تو عشق و بی تو مرد
بی تو تنها،با تو تنها
             با دلت یک دنیا
                        که نخواهم ز نیاز
که نخواهم ز غرور
           که نخواهم ز تنها دل عشق
پای آن تیرچراغ برق
                سر آن کوچه تاریک
                                   منتظر
  در آن خانه ی غم
                  سر آن کوچه ی ترد
                                دل خسته، منتظر
همه ی فکر مشغول
             همه ی دل آشوب
                               تو بیایی
دل بیست ساله ی عشق
                        دل ناپخته غم
                                        منتظر
چشم خیس
          زیر باران
               زیر نور
                   تا بیاید یک فروغ
تا بیاید معشوق
               تا ببارد باران
                     که شود نا آرام
چشم ها زل زده اند
                 درها پوسیدند
                      کوچه ای خواب آلود
و نیامد معشوق
             و ندانست عاشق
                            بشکست غرور
چشم دنیا باز شد
               شب فروزان
                          غم برتر
                               بشکست غرور
ترد شد از هم دنیا
                   حس کرد
                            غم عشق را
                                          از ته دل
رفت و از فردا باز
                 دل دنیا بشکست
آسمان هم بارید
              دل دنیا نالید
که چرا عشق
           چرا عشق
                   چرا عشق

پوریا عباسی - ۶/۹/۹۰

نظرات 3 + ارسال نظر
PaRi سه‌شنبه 6 دی‌ماه سال 1390 ساعت 01:30 ق.ظ http://magicgirl.blogsky.com

این روزها همه شعر میگن!شما چه طور؟!!!
شعرت قشنگ بود.
اولش فکر کردم حتما مال یه شاعریه.ولی دیدم آخرش اسم خودتو نوشتی!

I-IafeZz t0tti ultRa پنج‌شنبه 8 دی‌ماه سال 1390 ساعت 09:45 ب.ظ http://Www.CoredeROMA.iR

عالی بود دادا ...

تداعی جمعه 21 بهمن‌ماه سال 1390 ساعت 08:10 ب.ظ

سلام
شعرت خیلی قشنگ بود

حالا که وبتو خوندم میخوام ازت یه انتقاد کنم امیدوارم که ناراحت نشی ولی از نوشته هات معلومه که آدم از خود راضی هستی
بای

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد